Op het einde van het werkjaar hebben wij altijd een algemene vergadering. Om te bespreken wat er het afgelopen jaar goed of fout ging en wat we het volgend jaar willen doen. Dit jaar was er niet zo heel gek veel te bespreken : we hebben niet echt iets gedaan, en wat we willen doen, komt niet per se overeen met wat we (misschien) zullen mogen doen.

Maar we zien het zitten. Dit werkjaar is definitief voorbij, en de opening van het volgende werkjaar (met een traditionele BBQ of een ander evenement met (minstens) eten, drank en vrolijke mensen) is al gepland. Als het aan ons ligt, komt alles goed en gaan we elkaar na augustus eindelijk en ondersteund door gezang weerzien.

Pinkstermaandag. De vurige tongen gaan het wat lastig hebben met al die regen - als dat maar niet op een sisser afloopt.
Nog steeds geen koor, maar er brandt een vlammetje aan het einde van de tunnel. In principe mogen we al buiten zingen (woehaha) en als alles blijft goed gaan is er hoop op meer.
Het wordt tenandere tijd. Een koor zonder zang is als een café zonder bier. En nu de horeca weer open is, zijn wij dus echt de allerlaatste statie.

Het ongeduld bij de koorleden is groot - we kunnen niet wachten tot we weer samen kunnen zingen.
​Misschien kopen we best oordopjes voor onze dirigent, want onze roestige kelen (geen zang én geen drankjes) zullen waarschijnlijk een beetje schuren in het begin.
Maar we gaan elkaar weerzien - het komt goed !

Soms is de werkelijkheid té werkelijk. Soms wil je dat de tijd terugkeert. Of een sprongetje maakt over een gebeurtenis heen. Zodat er niets aan de hand is. Zodat Luc nog leeft. En dat hij zomaar kan komen binnengewandeld om terug samen met ons Canticorum te zingen. 
Ik weet zeker dat iedereen die ooit met hem samen heeft gezongen, deze lieve, warme, muzikale, grappige man zal missen. We hebben zoveel mooie herinneringen om te koesteren, zoveel verhalen en anekdotes om te vertellen. Hij heeft velen van ons geraakt.

Doe dat een beetje goed daarboven, Luc.
​En leer ze maar een goeie Duvel drinken - een mens kan niet voort op rijstpap alleen ...

Wat een jaar was dat zeg ! Wie had ooit gedacht wat we zo lang niet zouden zingen. Maar kijk, we gaan het niet meer over het voze virus hebben. We kijken vooruit, wij gaan weer zingen, hoe rapper hoe liever.
Dat wensen we onszelf (en u) toe.
Het allerbeste voor het nieuwe jaar, en tot gauw !!!

PS : Voor de persoonlijke wensen van de koorleden moet je in de blog hieronder zijn !

Lieve Kerstwensen vanuit het koor (en vanuit ons kot).
​Voor de totaalbeleving kan je best eerst op de YouTube link klikken (want waar wij zijn, moet er muziek zijn, nietwaar). 

Wat zijn het toch rare dagen ...

December zonder Kerstconcert en zonder Middernachtsmis. Dat is eigenlijk nog veel erger dan een café zonder bier (voor de kindertjes die de tophit waarnaar verwezen wordt niet zouden kennen : dat is héééél erg).

Net toen ik wou kijken of er nog ergens (uiteraard via Steun Livinuskoor via Trooper ) een CD van Pentatonix beschikbaar was om deze decemberdagen door te komen, maakte Maarten iets wat duust keer beter is :
onze eigen Kerstplaylist ! 

Trek dus gauw uw waterdichte frak aan en surf naar Youtube. 
​Dit is de place to be voor de hele lijst : Kerst met het Livinuskoor - YouTube (Klik op voorgaande link en ge zijt er !)