Soms is de werkelijkheid té werkelijk. Soms wil je dat de tijd terugkeert. Of een sprongetje maakt over een gebeurtenis heen. Zodat er niets aan de hand is. Zodat Luc nog leeft. En dat hij zomaar kan komen binnengewandeld om terug samen met ons Canticorum te zingen. 
Ik weet zeker dat iedereen die ooit met hem samen heeft gezongen, deze lieve, warme, muzikale, grappige man zal missen. We hebben zoveel mooie herinneringen om te koesteren, zoveel verhalen en anekdotes om te vertellen. Hij heeft velen van ons geraakt.

Doe dat een beetje goed daarboven, Luc.
​En leer ze maar een goeie Duvel drinken - een mens kan niet voort op rijstpap alleen ...

Wat een jaar was dat zeg ! Wie had ooit gedacht wat we zo lang niet zouden zingen. Maar kijk, we gaan het niet meer over het voze virus hebben. We kijken vooruit, wij gaan weer zingen, hoe rapper hoe liever.
Dat wensen we onszelf (en u) toe.
Het allerbeste voor het nieuwe jaar, en tot gauw !!!

PS : Voor de persoonlijke wensen van de koorleden moet je in de blog hieronder zijn !

Lieve Kerstwensen vanuit het koor (en vanuit ons kot).
​Voor de totaalbeleving kan je best eerst op de YouTube link klikken (want waar wij zijn, moet er muziek zijn, nietwaar). 

Wat zijn het toch rare dagen ...

December zonder Kerstconcert en zonder Middernachtsmis. Dat is eigenlijk nog veel erger dan een café zonder bier (voor de kindertjes die de tophit waarnaar verwezen wordt niet zouden kennen : dat is héééél erg).

Net toen ik wou kijken of er nog ergens (uiteraard via Steun Livinuskoor via Trooper ) een CD van Pentatonix beschikbaar was om deze decemberdagen door te komen, maakte Maarten iets wat duust keer beter is :
onze eigen Kerstplaylist ! 

Trek dus gauw uw waterdichte frak aan en surf naar Youtube. 
​Dit is de place to be voor de hele lijst : Kerst met het Livinuskoor - YouTube (Klik op voorgaande link en ge zijt er !)

Dag lieve mensen,

We waren weer begonnen met repeteren. Met mondmaskers, op afstand, met alcoholgel en alles erop en eraan. 
Natuurlijk is dat niet makkelijk. Je hoort elkaar maar half, de dirigent staat op een afstandje te zwaaien, je adem is niet optimaal.
Maar we zochten en vonden oplossingen. Een microfoon voor Hans, extra verlichting in de kerk, we planden een test met hulpstukken voor de mondmaskers, ... Allemaal omdat we zo heel graag wilden zingen !.
We droomden er al stiekem (en ook met een beetje angst om onze eigen overmoed) van om jullie op 31 oktober onze nieuw aangeleerde Anthem te kunnen laten horen ...
​

En toen kwam de tweede lock-down. 

En niets meer.

Je zou er een beetje moedeloos van worden, alles zo stil, zo zonder perspectief ... Geen "tot volgende week", geen koorbrief waarin al tientallen jaren bij elke uitvoering UNIFORM!!! staat (alsof we dat zouden kunnen vergeten). Geen enkele reden om je marineblauwe broek of kleedje niet gewoon aan te doen in de week.

Niet zingen. Dat is nog nooit gebeurd ...

De eerste repetitie zit er op. Ik denk dat onze dirigent toch al een beetje minder bezorgd is : er waren regels, er waren koorleden er werd gezongen. Na zes (!) maanden was er toch een klein schrikje dat het koor zou uiteengevallen zijn, maar dat is nu weg - we weten dat we het zullen aankunnen, want moeilijk gaat ook. En zingende vrienden haal je niet zo gemakkelijk uit elkaar ...

Dat de repetitie gelukt is, kwam voor een groot stuk door de goede voorbereiding van de werkgroep heropstart (Caroline, Natalie, Maarten, Marc, Noël en Hans). Zij hebben de draaiboeken, richtlijnen en samenvattingen die opgesteld werden door onze koepelorganisatie Koor&Stem verder uitgewerkt in een LK-coronadraaiboek.

In het (heel) kort komt het er op neer dat wij een alternatief repetitielokaal hebben gevonden dat ons toelaat de nodige afstand te bewaren, dat we handen desinfecteren bij binnenkomst en een mondmasker dragen gedurende de volledige repetitie (ook tijdens een eventuele pauze), dat iedereen netjes op zijn plaats blijft zitten, dat er geen partituren worden verdeeld en dat we na de repetitie niet mogen blijven plakken.
(ik laat u hier even wat tijd om dit laatste ten volle te laten doordringen - onze après-chants waren redelijk legendarisch ...)

Dat de aanwezigheden worden geregistreerd voor eventuele contract-tracing spreekt vanzelf.

Ik was het helemaal vergeten. Een fijne vakantie wensen. Ik doe dat ieder jaar, en nu niet. OK, we hebben geen rustperiode na drukke zangmaanden, maar heel deze periode weegt en we zouden allemaal zonder aarzelen onze repetitieloze vrijdagen en vrije weekends ingeruild hebben voor dat net-iets-te moeilijk programma op een net-iets-te druk concertweekend.
We hebben deze vakantie dus dubbel en dik verdiend.
En in september zien we wel weer - daar gaan we nu enkele weken niet aan denken.

Dus : Fijne vakantie, iedereen. En jullie krijgen van mij de Seal Lullaby nog eens. Omdat de zee altijd een beetje vakantie is en omdat dienen Eric toch schone liedjes kan schrijven. En eerlijk gezegd ook wel een beetje omdat ik graag mijn koorvriendjes nog eens hoor ...
​Tot gauw !