De eerste weekenddag in onze (lichtjes) uitgebreide bubbel is voorbij, de eerste winkeldag is afgesloten, misschien de eerste werkdag buitenhuis ook ? Het lijkt een goed moment om eens de tijd te nemen om te overdenken hoe het was, wat goed was en wat beter kon. Zodat we hier allemaal gezond en wijzer uit komen.

Wij zorgen graag voor het rustpunt van uw dag met deze mooie Ave Verum van Mozart.

Geen feestdag is zo universeel als Moederdag (ook al kan over de datum al eens gediscussieerd worden, blijkbaar). En ook wij willen dank u zeggen aan de mama's van de koorleden, de koorleden die mama zijn, de mama's van al onze vrienden, iedereen die dit leest en zo een deeltje is van onze Livinuskoorfamilie ...
Een welgemeende "Dank u!" voor alles.

En aangezien we een koor zijn, kunnen we speciaal voor u nog eens dit prachtige Marialied zingen. 

Het leven is helemaal anders dan een paar maanden geleden. Wij missen onze koorvrienden, onze partituren, onze dirigent.
Sommigen beginnen hun eigen uitspraak van vreemde talen te corrigeren zoals Hans dat zou doen (voor het Duits : denk Haenz, voor het Engels : waar is dat vuurwerk van de Lououououd ?).
Er zijn al sopranen gesignaleerd die willen gezegd worden in welke richting ze moeten kijken en hoe vaak.
Tenoren en alten merken tot hun verbijstering dat niemand met hen mee kan zingen, of zelfs maar hun zanglijn herkent.
De bassen bepalen hun eigen tempo (toch iets wat niet veranderd is).

We missen het allemaal om te zingen. We missen dat we nu niet (elk op zijn eigen manier) zenuwachtig beginnen te worden voor ons Lenteconcert. 
We missen u, iedereen die luistert als we zingen.

En natuurlijk is dat niet het belangrijkste. Natuurlijk is gezondheid het allereerste. Natuurlijk is het essentieel dat we zorgen voor elkaar.
Maar dat missen, dat trekt zich daar allemaal niets van aan ...
​

En dat doen we alweer met een lied ...

Alleluia – Ralph Manuel
Een prachtig Alleluia, dat ons wil laten weten dat we vertrouwen mogen hebben dat alles goed komt, ook wanneer in donkere tijden aanbreken en er nergens vreugde klinkt (luister maar eens naar het middengedeelte).
We horen enerzijds feestelijke passages, maar ook donkere klanken in dit fantastisch koorwerkje.
Vertrouwen hebben, elkaar steunen in regen en zonneschijn en alles komt goed !

And the Mother Did Weep uit Stabat Mater – Karl Jenkins
Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus: Stabat mater dolorosa ('De moeder stond bedroefd').
Karl Jenkins neemt er maar één zin uit "En de moeder huilde" die hij in het midden van het lied in het Hebreeuws, Latijn, Aramees en Grieks laat weerklinken waarbij elke stem een andere taal krijgt toebedeeld.

Eveneens uit het Stabat Mater: Ave Verum – Karl Jenkins
Ave verum corpus, natum de Maria Virgine, Vere passum, immolatum In cruce pro homine, Cuius latus perforatum Fluxit aqua et sanguine, Esto nobis praegustatum In mortis examine. O Iesu dulcis, O Iesu pie, O Iesu, fili Mariae!

Het zijn verwarrende en moeilijke tijden, maar wij blijven er met onze Livinuskoor-familie van overtuigd dat we er ons samen wel doorheen slaan.
​
​Blijf veilig, iedereen.
​En zorg voor elkaar !
​

... dan zingen we wél samen.

Hans zorgde voor de bestanden en iedereen zong zijn stukje in. Want muziek verbindt, ook als we niet samen op onze zolder zitten. We denken aan jullie, aan alle vrienden van het koor, die we jammer genoeg moeten missen nu onze jaarlijkse afspraak voor Broederlijk Delen in het figuurlijke water viel en aangezien ook de Paaswake niet doorgaat.

Voor iedereen : hou moed, zorg voor elkaar, en om het met de woorden van een Irish Blessing te zeggen :