De eerste repetitie zit er op. Ik denk dat onze dirigent toch al een beetje minder bezorgd is : er waren regels, er waren koorleden er werd gezongen. Na zes (!) maanden was er toch een klein schrikje dat het koor zou uiteengevallen zijn, maar dat is nu weg - we weten dat we het zullen aankunnen, want moeilijk gaat ook. En zingende vrienden haal je niet zo gemakkelijk uit elkaar ...

Dat de repetitie gelukt is, kwam voor een groot stuk door de goede voorbereiding van de werkgroep heropstart (Caroline, Natalie, Maarten, Marc, Noël en Hans). Zij hebben de draaiboeken, richtlijnen en samenvattingen die opgesteld werden door onze koepelorganisatie Koor&Stem verder uitgewerkt in een LK-coronadraaiboek.

In het (heel) kort komt het er op neer dat wij een alternatief repetitielokaal hebben gevonden dat ons toelaat de nodige afstand te bewaren, dat we handen desinfecteren bij binnenkomst en een mondmasker dragen gedurende de volledige repetitie (ook tijdens een eventuele pauze), dat iedereen netjes op zijn plaats blijft zitten, dat er geen partituren worden verdeeld en dat we na de repetitie niet mogen blijven plakken.
(ik laat u hier even wat tijd om dit laatste ten volle te laten doordringen - onze après-chants waren redelijk legendarisch ...)

Dat de aanwezigheden worden geregistreerd voor eventuele contract-tracing spreekt vanzelf.

Ik was het helemaal vergeten. Een fijne vakantie wensen. Ik doe dat ieder jaar, en nu niet. OK, we hebben geen rustperiode na drukke zangmaanden, maar heel deze periode weegt en we zouden allemaal zonder aarzelen onze repetitieloze vrijdagen en vrije weekends ingeruild hebben voor dat net-iets-te moeilijk programma op een net-iets-te druk concertweekend.
We hebben deze vakantie dus dubbel en dik verdiend.
En in september zien we wel weer - daar gaan we nu enkele weken niet aan denken.

Dus : Fijne vakantie, iedereen. En jullie krijgen van mij de Seal Lullaby nog eens. Omdat de zee altijd een beetje vakantie is en omdat dienen Eric toch schone liedjes kan schrijven. En eerlijk gezegd ook wel een beetje omdat ik graag mijn koorvriendjes nog eens hoor ...
​Tot gauw !

Kies je favoriete virtuele koor!

De voorbije maanden ontstonden er heel wat virtuele koren. Koor en Stem maakte een lijst van 100 koren waaruit je jouw favoriet kan kiezen.
En wij staan in die lijst.

Deadline voor de stemming is vrijdag 26 juni. 
Per persoon kan je één stem uitbrengen.
Bevestig je stem onderaan de pagina met je e-mailadres.

Link (als klikken niet werkt : copy-pasten in je browser) : https://woobox.com/ui4qcv
Let op, het kan even duren voordat je alle filmpjes te zien krijgt.

Alvast merci !!!

Zoals het er naar uit ziet, zijn de koren echt de aller- aller- allerlaatsten die opnieuw mogen opstarten. Onze werkgroep "Veilig zingen" brainstormt zich alvast een hoedje ter voorbereiding van die heugelijke dag.
​En wij duimen allemaal heel hard dat we gauw weer samen mogen zingen. Liefst nog vóór we 64 zijn ...

De eerste weekenddag in onze (lichtjes) uitgebreide bubbel is voorbij, de eerste winkeldag is afgesloten, misschien de eerste werkdag buitenhuis ook ? Het lijkt een goed moment om eens de tijd te nemen om te overdenken hoe het was, wat goed was en wat beter kon. Zodat we hier allemaal gezond en wijzer uit komen.

Wij zorgen graag voor het rustpunt van uw dag met deze mooie Ave Verum van Mozart.

Geen feestdag is zo universeel als Moederdag (ook al kan over de datum al eens gediscussieerd worden, blijkbaar). En ook wij willen dank u zeggen aan de mama's van de koorleden, de koorleden die mama zijn, de mama's van al onze vrienden, iedereen die dit leest en zo een deeltje is van onze Livinuskoorfamilie ...
Een welgemeende "Dank u!" voor alles.

En aangezien we een koor zijn, kunnen we speciaal voor u nog eens dit prachtige Marialied zingen. 

Het leven is helemaal anders dan een paar maanden geleden. Wij missen onze koorvrienden, onze partituren, onze dirigent.
Sommigen beginnen hun eigen uitspraak van vreemde talen te corrigeren zoals Hans dat zou doen (voor het Duits : denk Haenz, voor het Engels : waar is dat vuurwerk van de Lououououd ?).
Er zijn al sopranen gesignaleerd die willen gezegd worden in welke richting ze moeten kijken en hoe vaak.
Tenoren en alten merken tot hun verbijstering dat niemand met hen mee kan zingen, of zelfs maar hun zanglijn herkent.
De bassen bepalen hun eigen tempo (toch iets wat niet veranderd is).

We missen het allemaal om te zingen. We missen dat we nu niet (elk op zijn eigen manier) zenuwachtig beginnen te worden voor ons Lenteconcert. 
We missen u, iedereen die luistert als we zingen.

En natuurlijk is dat niet het belangrijkste. Natuurlijk is gezondheid het allereerste. Natuurlijk is het essentieel dat we zorgen voor elkaar.
Maar dat missen, dat trekt zich daar allemaal niets van aan ...
​

En dat doen we alweer met een lied ...

Alleluia – Ralph Manuel
Een prachtig Alleluia, dat ons wil laten weten dat we vertrouwen mogen hebben dat alles goed komt, ook wanneer in donkere tijden aanbreken en er nergens vreugde klinkt (luister maar eens naar het middengedeelte).
We horen enerzijds feestelijke passages, maar ook donkere klanken in dit fantastisch koorwerkje.
Vertrouwen hebben, elkaar steunen in regen en zonneschijn en alles komt goed !

And the Mother Did Weep uit Stabat Mater – Karl Jenkins
Het Stabat Mater is een van de beroemdste middeleeuws-Latijnse gedichten op de Moeder Gods in haar smart om de gekruisigde Christus: Stabat mater dolorosa ('De moeder stond bedroefd').
Karl Jenkins neemt er maar één zin uit "En de moeder huilde" die hij in het midden van het lied in het Hebreeuws, Latijn, Aramees en Grieks laat weerklinken waarbij elke stem een andere taal krijgt toebedeeld.

Eveneens uit het Stabat Mater: Ave Verum – Karl Jenkins
Ave verum corpus, natum de Maria Virgine, Vere passum, immolatum In cruce pro homine, Cuius latus perforatum Fluxit aqua et sanguine, Esto nobis praegustatum In mortis examine. O Iesu dulcis, O Iesu pie, O Iesu, fili Mariae!