De eerste repetitie van de verschillende koren van het decanaat Ledeberg is al achter de rug. In de stemmig verwarmde winderkapel zijn we met een 25-tal (schat ik) mensen samengekomen om in een recordtempo een eerste lezing van het repertoire voor de middernachtsmis te doen.
Daarbij rekende Hans nogal op de oude rotten van het Livinuskoor om één en ander aan te leren. Geen probleem voor de alten en de sopranen, waar al nekeer iets van leeftijd tussen zit. Ook geen probleem voor de tenoren, want die kregen de liederen aangereikt door onze opperrot (ik bedoel dat twintig keer vriendelijker dan het lijkt, Hans is gewoon het langst in het koor). De bassen daarentegen hadden wat last van hun jeugdigheid (in koorjaren uitgedrukt). Er zal dus nog duchtig gerepeteerd moeten worden de komende weken ... Aan alle niet-Livinuskoorleden van het decanaat Ledeberg : we hebben afgesproken dat we elke vrijdagavond van 8 tot 9 (of iets later) gaan repeteren. Kom maar af ! 't Is natuurlijk altijd een beetje een uitdaging in 't Livinuskoor, met al die vreemde talen. Maar dat neemt niet weg dat we onder andere mogen lachen met : De opdracht van Hans aan de herders : Descendez de chez Rosé De verbijstering van Erna bij een eerste confrontatie met Psalité. En (al van een paar repetities geleden) met het gezicht van Lies toen ze voor de eerste keer Drück die Eins hoorde (ze was vrolijk aan het meezingen met de bap bap baps, maar toen was het gedaan :) ). En ook verstaan wat de dirigent zegt is niet steeds een lachertje, vooral als je geen muziek kent. Want dan hoor je dit als uitleg over een (relatief kleine) wijziging op de partituur (bij het woordje "spreken") : De "spree" wordt een achtste sol en "kun" een si, en overtrekken. En bij de vreugdewijn doen we het nog een keer. Dat is voor de alten geen probleem. Zeg dat wij ook op vrijdag onze hersens gebruiken ... :) En om dat te compenseren, wordt de mens sana gecombineerd met een corpore sano, en proberen wij ook wat de stretchen tijdens repetities. Wat leidt tot foto's als de onderstaande. Straf hè ? Zeg nu nog eens dag zingen niet gezond is :) Met de A van Maarten. De T van Erna + Ingeborg. En Roger, die zich waagt aan een imitatie van één of andere letter uit het Griekse alfabet :) Heugelijk nieuws in het Livinuskoor : twee koorleden die trouwen. En die een feest geven. En die ons laten meezingen en meevieren. Heugelijk, voorwaar :) Hoe het allemaal ging : we kwamen collectief een kwartier te vroeg toe, wat als groot voordeel had dat we konden inzingen. Dit voordeel werd volledig teniet gedaan door het feit dat we daarna uitgenodigd waren op de receptie en een overheerlijk dessertbuffet. (Romantisch moment : Brecht en Annelies snijden samen de huwelijkstaart aan). Vervuld van chocomousse, biscuit- en ijstaart en andere heerlijkheden stelden we ons vervolgens op voor een mini-optreden (na een overtuigende saxsolo van Gijs). Het zingen ging alles in acht genomen best wel goed. We kunnen trots zijn op de bassen, die het niet gemakkelijk hadden met "Miserie voor Brecht". En ook het GSM-gerinkel tijdens "halleluja voor Annelies" kwam schoon uit :). Na een saxueel begeleid Vliegerke was het tijd voor het tweede Romantisch moment : de Openingsdans (schoon !!!). En dan over naar het dansgedeelte. Op de foto hierboven ziet u de voorbereidselen en de overlegfase. Hiernaast is al te zien hoe het verder evolueerde. De geest die zich nog rap in het feestgewoel komt gooien herkent ge ongetwijfeld aan haar botjes :). En zo werd er gedanst tot de vroege uurtjes. OK, de foto's zijn wat wazig, maar ge kunt toch zien dat het een behoorlijk fijn feestje was :). Dank u aan de beeldschone bruid (Annelies in sprookjesachtig wit met rood) en haar gom, omdat we mochten komen. En aan de mama-in-het-rood om met ons mee te zingen. En aan de jammerlijk geblesseerde vader van de bruid : heb geen schrik, we houden Willy in de gaten :). |
Archiefjes
March 2024
|